D vitamini ve kalp

Etki mekanizması düşünüldüğü zaman D vitamini ve kalp hastalıklarının önlenmesi arasında bir ilişki bulunması şaşırtıcı değil.

Geçmişte yapılan bazı gözlemsel çalışmalar, kandaki yüksek D vitamini seviyeleri ile daha düşük KVH oranları arasında olası bir ilişki olduğunu öne sürmüştür. Klinik çalışmalar D vitamini takviyesinin kalp sağlığını olumlu yönde etkilediğini doğrulamamış olsa da, bu yeni çalışma bazı faydalar sağlayabileceğini göstermektedir.

Yakın zamanda yayınlanan bir çalışma, D vitamini ve kalp krizi ve felç gibi önemli kalp hastalığı olaylarının azalması arasındaki ilişkiyi araştırdı. Çalışmada, yaşları 60 ila 84 arasında değişen bir grup yaşlı yetişkini takip edildi. Bu yaş grubunun kalp hastalığı geliştirme açısından daha yüksek risk altında olduğu bilinmektedir. Kontrol ve test grupları karşılaştırıldığında, D vitamininin felçler üzerinde herhangi bir etkisi olduğu gözlenmezken, D vitamini takviyesi alan grupta önemli kardiyovasküler olayların oranı %9 daha düşük olarak saptandı.

Çalışmanın yazarlarına göre, önceki çalışmalar D vitamini ve kalp damar hastalıkları riskini azaltma arasında bir bağlantı göstermemiştir, ancak yazarlar bu çalışmaların sınırlamaları olduğunu düşünmektedir. Yazarlar, D vitamininin kardiyovasküler hastalıkları etkileyebileceğini düşündüren biyolojik etkileri olduğunu belirtmiş ve bu da onları yaşlı yetişkinlere odaklanan daha derinlemesine bir çalışma yapmaya sevk etmiştir.

Araştırmacılar, yaşları 60 ila 84 arasında değişen 21.315 kişiyi çalışmaya dahil etmiştir. Halihazırda D vitamini takviyesi alan ya da sarkoidoz ve hiperkalsemi gibi belirli rahatsızlıkların geçmişine sahip olan katılımcıları çalışma dışında bırakmışlardır.

Çalışma grubu beş yıl boyunca ayda bir kez 60.000 IU D-3 vitamini hapı şeklinde D vitamini alırken, kontrol grubu ise plasebo aldı. Araştırmacılar, katılımcıların sosyoekonomik durumu, yaşam tarzı ve beslenme alışkanlıkları hakkında bilgi edinmek için başlangıç bilgilerini topladılar ve çalışma boyunca istenmeyen olaylar açısından izlediler, anketler yaptılar ve katılımcıların takviyelerini aldıklarından emin olmak için kan örneklerini kontrol ettiler. Ayrıca katılımcıların tıbbi kayıtlarından kardiyovasküler olaylar, reçete edilen ilaçlar ve ölüm verileri hakkında bilgi edinildi.

D vitamini alan katılımcılarda kalp krizi vakaları plasebo grubuna kıyasla %19 daha düşüktü. D vitamini grubunda ayrıca stent ve bypass ameliyatı gibi prosedürleri içerebilen koroner revaskülarizasyon oranları da daha düşüktü. D vitamini alan gruplarda majör kardiyovasküler olayların genel oranı %9 daha düşükken, çalışma bulguları inme olayları arasında daha düşük bir oran göstermemiştir. Yazarlar, %9’luk azalmaya ilişkin bir uyarıda bulunarak, statin veya diğer kardiyovasküler ilaçları kullanan kişilerin bu azalmaya katkıda bulunmuş olabileceğini belirtmişlerdir. Bu nedenle yazarlar, D vitamininin tek başına kardiyovaskuler olayları azalttığını kesin olarak söylemeden önce daha fazla çalışma yapılması gerektiğini belirtiyorlar.

Yazarlar, “Sonuç olarak, bu bulgular D vitamini takviyesinin majör kardiyovasküler olayların, özellikle de miyokard enfarktüsünün ve koroner revaskülarizasyonun insidansını azaltabileceğini göstermektedir” diye belirtiyorlar ve “Bu koruyucu etki, başlangıçta statin veya diğer kardiyovasküler ilaçları kullananlarda daha belirgin olabilir. Diğer büyük çalışmalarda yapılacak alt grup analizleri bu konunun açıklığa kavuşturulmasına yardımcı olabilir.” diye ekliyorlar.